Rysunek [wz-2s-st-rys-1s] 2017-2018 Semestr zimowy
Ćwiczenia, grupa nr 1

Wykaz literatury, literatura podstawowa:

– Brascay J., Anatomia dla artysty (Układ kostny, Układ mięśniowy powierzchniowy (częściowo)), Ossolineum

Wrocław 1988

– Strzemiński W., Teoria widzenia, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1958 (1969)

Wykaz literatury, literatura uzupełniająca:

– Grabska E., Morawska H., Artyści o Sztuce (od Van Gogha do Picassa), PWN, 1961 (1969)

– Białostocki J., Teoretycy pisarze i artyści o sztuce 1500-1600, PWN, Warszawa 1985

– Werner J., Podstawy technologii malarstwa i grafiki PWN Warszawa 1985 (1989)

– Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1979

(1983, 2009 (reprint))

– Simblet S., Anatomia dla artystów, Arkady, 2004

– Bartel K., Perspektywa malarska, PWN Warszawa, 1958, T.1. 1960 – T.2. 1958

Szczegółowy wykaz tematów i ćwiczeń:

1. Rysunek układu przestrzennego, martwej natury, jako propozycja szerszej penetracji graficznej układu kompozycyjnego

2. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne

3. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie.

4. Rysunek układu przestrzennego, martwej natury oraz postaci poprzez „Świadomy powrót do szkiców“, które następnie posłużą do dalszych działąń związanych z kreacją w innej materii – nowych mediów

5. Kontynuacja podjętego zagadnienia

6. Kontynuacja podjętego zagadnienia

7. Kontynuacja podjętego zagadnienia

8. Podsumowanie ćwiczenie

9. Układ perspektywiczny/ model/ układ kompozycyjny. Indywidualny komentarz rysunkowy do podjętego zagadnienia

10. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne

11. Układ perspektywiczny/ model/ układ martwej natury. Konstrukcja jako pewnego rodzaju struktura umożliwiająca analizę i zależności zachodzące w bryłach i przestrzeni, określana rzutami i przekrojami. Propozycje wartości graficznych zapisu rysunkowego narzucone/ zaproponowane przez obserwatora (studenta) w trakcie pracy nad rysunkiem

12. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne

13. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne

14. Rysunek układu przestrzennegpo wraz z postacią/ postaciami. Zbieranie informacji o danym obiekcie, uzyskanie poglądu na jego formę i wartość graficzną.

Rozwiązania przestrzenne i sposoby jej zapisu jako struktura rysunku z wykorzystaniem zjawisk nie tylko zaobserwowanych. Korekty indywidualne

15. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne

16. Podsumowanie efektów pracy w semestrze/ przegląd

Metody dydaktyczne:

Student w ramach ćwiczeń praktycznych opartych o wykład wprowadzający, ukazuje umiejętność obserwacji i analizy zagadnień rysunkowych. Jest on wynikiem decyzji opartych o cały złożony proces poznawczy. Praca ze studentem jest indywidualna. Student podejmuje decyzje samodzielnie

Kryteria oceny:

ocena cel. (5,5) – znakomita: zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również znakomita umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Znaczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Bardzo aktywny udział

w zajęciach (korekty)

ocena bdb (5) – b. dobra: zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również bardzo dobra umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy

z prowadzącym. Znaczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Bardzo aktywny i udział

w zajęciach (korekty)

ocena db+ (4,5) – dobra (przynajmniej dobra i wyższa): zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również ponadprzeciętna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy

z prowadzącym. Postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Aktywny udział w zajęciach (korekty).

W tym przedziale mieszczą się również studenci, którym ewidentnie zabrakło któregoś z elementów: wiedzy, umiejętności, czy kompetencji społecznych, kwalifikujących studenta do wyższej oceny

ocena db (4) – dobra: zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również poprawna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy

z prowadzącym. Postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Aktywny udział w zajęciach (korekty)

ocena dst+ (3,5) – dostateczna (przynajmniej dostateczna i wyższa): zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również dostateczna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Dostateczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Dostateczny (do oceny studenta) udział w zajęciach (korekty).

W tym przedziale mieszczą się również studenci, którym ewidentnie zabrakło któregoś z elementów: wiedzy, umiejętności, czy kompetencji społecznych, kwalifikujących studenta do wyższej oceny

ocena 3 – dostateczna: zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również dostateczna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Dostateczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Dostateczny (do oceny studenta) udział w zajęciach (korekty)

ocena 2 – niezgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; brak umiejętności ujęcia doświadczeń, jednorodności użytych środków; niedostateczne umiejętności warsztatowe; niedostateczna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy

z prowadzącym. Niedostateczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Niedostateczny (do oceny studenta) udział w zajęciach (korekty)

Każdy semestr kończy zaliczenie z oceną. Egzaminem z przedmiotu jest przegląd semestralny