Rysunek [wz-1s-st-rys-1s]
2017-2018 Semestr zimowy
Ćwiczenia,
grupa nr 1
Przedmiot: | Rysunek [wz-1s-st-rys-1s] |
Zajęcia: |
2017-2018 Semestr zimowy [2017-2018-z]
(zakończony)
Ćwiczenia [cw], grupa nr 1 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
(brak danych) |
Liczba osób w grupie: | 19 |
Limit miejsc: | (brak danych) |
Zaliczenie: | Zaliczenie z oceną |
Prowadzący: | Adam Pociecha |
Strona domowa grupy: | https://www.asp.katowice.pl/ |
Literatura: |
Wykaz literatury, literatura podstawowa: – Barscay J., Anatomia dla artysty (Układ kostny, Układ mięśniowy powierzchniowy (częściowo)), Ossolineum Wrocław 1988 – Strzemiński W., Teoria widzenia, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1958 (1969) Wykaz literatury, literatura uzupełniająca: – Grabska E., Morawska H., Artyści o Sztuce (od Van Gogha do Picassa), PWN, 1961 (1969) – Białostocki J., Teoretycy pisarze i artyści o sztuce 1500-1600, PWN, Warszawa 1985 – Werner J., Podstawy technologii malarstwa i grafiki PWN Warszawa 1985 (1989) – Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1979 (1983, 2009 (reprint)) – Simblet S., Anatomia dla artystów, Arkady, 2004 – Bartel K., Perspektywa malarska, PWN Warszawa, 1958, T.1. 1960 – T.2. 1958 |
Zakres tematów: |
Szczegółowy wykaz tematów i ćwiczeń: 1. Rysunek martwej natury bez korekty, sprawdzające umiejętności. 2. Wprowadzenie do rysunku konstrukcyjnego -perspektywicznego- obejmujące niezbędne kompendium teoretycznych zasad mieszczących się w pewnych granicach poprawności, przybliżenia formy i przestrzeni (układ sześcianu, siatka perspektywiczna ). Szkice. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 3. Układ perspektywiczny- rozszerzenie kompendium teorii, prosty układ kompozycyjny bryły geometryczne. Szkice, rysunek. Korekty indywidualne . 4. Układ perspektywiczny-rozszerzenie. Prosty układ kompozycyjny w różnych położeniach w stosunku do obserwatora Szkice, co najmniej 2 układy rysunkowe. Korekty indywidualne. 5. Układ perspektywiczny- rozszerzenie. Układ kompozycyjny zbudowany z brył o kształtach jednorodnych. Szkice, rysunek. Korekty indywidualne . 6. Układ perspektywiczny - rozszerzenie. Układ kompozycyjny zbudowany o kształtach różnorodnych . Szkice, rysunek . Korekty indywidualne (podjęcie decyzji co do kontynuacji). 7. Szybkości, uchwycenie cech najważniejszych, pominięcie nieistotnych szczegółów , w trakcie przemieszczania się w względem martwej natury. Szkice-decyzje-rysunek. Korekty indywidualne. 8. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 9. Układ perspektywiczny z określonego punktu widzenia a charakterystyka przedstawianych form. Szkice, rysunek. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 10. Forma istniejąca, określana rzutami i przekrojami. Dokumentacja projektowa formy powstałej w wyobraźni. Konfrontacja układu powstałego z formą rzeczywistą. Szkice, rysunek. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 11. Konstrukcja jako pewnego rodzaju struktura umożliwiająca analizę i zależności zachodzące w bryłach i przestrzeni. Struktura narzucana (wiedza) przez obserwatora w trakcie aktu rysunkowego. Szkice, rysunek. Korekty indywidualne. 12. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 13. Bryły i przestrzenie z podziałem na widoki zewnętrzne i wnętrza układu odniesienia jedynie dla zasadniczych elementów struktury przestrzennej. Szkice, rysunek. Korekty indywidualne. 14. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 15. Trójwymiarowy, perspektywiczny profil w idei geometrycznej. Odstąpienie od naturalistycznego układu ku analitycznemu i konstrukcyjnemu charakterowi struktury rysunkowej . Szkice, rysunek. Korekty indywidualne. 16. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 17. Materialne konkrety , niewidoczne osie, środki symetrii, przekątne krawędzi brył opisywanych, rzuty , uwzględnianie różnej gradacji światłocienia w odniesieniu do zjawisk przestrzennych ,wyrażane w strukturze rysunku . Szkice, rysunek. Korekty indywidualne. 18. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 19. W odniesieniu do wyobraźni przestrzennej, poczucie formy i wielkości w przestrzeni szukanej w indywidualnej strukturze uwzględniające różne aspekty światła i cienia . Szkice, rysunek. Korekty indywidualne. 20. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 21. Wygląd obiektu klatka schodowa z określonego punktu obserwacji: rzuty widoków i szkice fragmentów, charakteryzujących formę przestrzenną . Ćwiczenie wykorzystujące zgromadzony materiał do poznania układu i dający pełną charakterystyką obiektu przy określonej skali dokładności. Szkice, rysunek. Korekty indywidualne. 22. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 23. Zbieranie informacji o danym obiekcie. Uzyskanie poglądu na jego formę, rozwiązanie przestrzenne i sposoby jej przekazania jako struktura rysunku z wykorzystaniem zjawisk nie tylko zaobserwowanych . Szkice, rysunek. Korekty indywidualne. 24. Kontynuacja rysunku. Korekty indywidualne, korekta podsumowująca ćwiczenie. 25. Wprowadzenie modela jako najbardziej skomplikowanej formy przestrzennej . |
Metody dydaktyczne: |
Metody dydaktyczne: Studenci w ramach zajęć (ćwiczeń praktycznych, wykładów) nabywają umiejętności z zakresu rysunku, w szczególności formy rysunku konstrukcyjnego, nastawionego na analizę przestrzenną wybranych zagadnień. Tematy są obligatoryjne, rozwiązania indywidualne. Studenci wykonują ćwiczenia na zajęciach oraz w postaci prac domowych. Prowadzący kładą nacisk na aspekty rysunku potrzebne przyszłym projektantom. Zajęcia opierają się na indywidualnych korektach |
Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceny: ocena cel. (5,5) – znakomita: zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również znakomita umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Znaczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Bardzo aktywny udział w zajęciach (korekty) ocena bdb (5) – b. dobra: zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również bardzo dobra umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Znaczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Bardzo aktywny i udział w zajęciach (korekty) ocena db+ (4,5) – dobra (przynajmniej dobra i wyższa): zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również ponadprzeciętna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Aktywny udział w zajęciach (korekty). W tym przedziale mieszczą się również studenci, którym ewidentnie zabrakło któregoś z elementów: wiedzy, umiejętności, czy kompetencji społecznych, kwalifikujących studenta do wyższej oceny ocena db (4) – dobra: zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również poprawna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Aktywny udział w zajęciach (korekty) ocena dst+ (3,5) – dostateczna (przynajmniej dostateczna i wyższa): zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również dostateczna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Dostateczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Dostateczny (do oceny studenta) udział w zajęciach (korekty). W tym przedziale mieszczą się również studenci, którym ewidentnie zabrakło któregoś z elementów: wiedzy, umiejętności, czy kompetencji społecznych, kwalifikujących studenta do wyższej oceny ocena 3 – dostateczna: zgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; umiejętność ujęcia doświadczeń; oszczędność, celowość, jednorodność użytych środków; umiejętności warsztatowe; siła wyrazu plastycznego; świeżość, oryginalność, atrakcyjność i klarowność wypowiedzi plastycznej; również dostateczna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Dostateczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Dostateczny (do oceny studenta) udział w zajęciach (korekty) ocena 2 – niezgodność rezultatów z problematyką studium (wiedza, połączona z twórczą interpretacją zagadnień poznawczych; brak umiejętności ujęcia doświadczeń, jednorodności użytych środków; niedostateczne umiejętności warsztatowe; niedostateczna umiejętność argumentowania własnych wyborów i działań podczas rozmowy z prowadzącym. Niedostateczne postępy w poszerzaniu i doskonaleniu umiejętności. Niedostateczny (do oceny studenta) udział w zajęciach (korekty) Każdy semestr kończy zaliczenie z oceną. Egzaminem z przedmiotu jest przegląd semestralny |
Właścicielem praw autorskich jest Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach.