Technologia rysunku i malarstwa

Założeniem zajęć jest zyskanie umiejętności swobodnego wyrażania się w różnych technikach malarskich – organicznych i mineralnych, oraz łatwość w ich najwłaściwszym doborze. Student sam buduje podobrazie malarskie, zaczynając od podłoża poprzez zaprawy i grunty, sam świadomie decyduje o trwałości swojej pracy. W wybranej technice samodzielnie wykonuje prace według własnego projektu z samodzielnie przygotowanych materiałów malarskich w tym farby. Celem zajęć jest poznanie uniwersalnych zasad, które mają zastosowanie w większości technik.

Założenia i cele przedmiotu:

Założeniem zajęć jest zyskanie umiejętności swobodnego wyrażania się w różnych technikach malarskich – organicznych i mineralnych, oraz łatwość w ich najwłaściwszym doborze. Student sam buduje podobrazie malarskie, zaczynając od podłoża poprzez zaprawy i grunty, sam świadomie decyduje o trwałości swojej pracy. W wybranej technice samodzielnie wykonuje prace według własnego projektu z samodzielnie przygotowanych materiałów malarskich w tym farby. Celem zajęć jest poznanie uniwersalnych zasad, które mają zastosowanie w większości technik.

Wymagania wstępne:

Zaawansowane umiejętności w dziedzinie malarstwa i rysunku. Potrzeba tworzenia dzieła trwałego.

Literatura obowiązkowa:

Max Doerner „Materiały malarskie i ich zastosowanie”, Arkady, 2017.

Władysław Ślesiński „Techniki malarskie – spoiwa organiczne”, Arkady, 1984.

Władysław Ślesiński „Techniki malarskie – spoiwa mineralne”, Arkady, 1984.

Jerzy Werner „Technologia malarstwa i grafiki”, PWN, 1981.

Literatura uzupełniająca:

Cennino Cennini „Rzecz o malarstwie”, Ossolineum, 1955.

Jan Hopliński „Farby i spoiwa malarskie”, Ossolineum, 1990.

Bodo Jaxtheimer „Zarys technologii malarstwa”, PWN, 1953.

Zagadnienia i tematy ćwiczeń:

Kopia technologiczna martwej natury w typie holenderskim poprzedzona wykładem na temat techniki olejnej dawnych mistrzów. Studenci w ramach ćwiczeń sami przygotowują podłoże malarskie – składają krosna, naciągają płótno, zakładają przygotowane samodzielnie barwione zaprawy kredowo - klejowe, zyskują w ten sposób wiedzę na temat klejów glutynowych, kred, płócien i chłonności gruntów. Przygotowaniem do pracy jest wykonanie rysunku, który przenoszony jest różnymi metodami na opracowane podłoże. Studenci malują monochromatyczną światłocieniową podmalówkę suchymi pigmentami w spoiwie temperowym, sporządzonym w pracowni, zyskując wiedzę o różnicach w spoiwochłonności barwników i budowie podmalówki, z zależności od koloru zaprawy. Ten etap pracy porównywany jest do współczesnej techniki akrylowej. Jeśli czas i umiejętności studenta na to pozwalają, warstwy barwne wykonywane są w technice olejnej, a w końcowym etapie olejno – żywicznej. Studenci poznają zasady sfumato i nakładania laserunków, użycia barwionych werniksów w międzywarstwach. Werniksowanie końcowe odbywa się samodzielnie przygotowanym werniksem.

Studenci sporządzają sztywne podłoże, zdobywając wiedzę na temat budowy drewnianych podobrazi. Wykonują ryt kompozycji

lub ornamentu w zaprawie, która w zależności od wybranej techniki pozłotniczej jest różnie przygotowywana. Poznają różnice między pozłotnictwem z użyciem materiałów szlachetnych a z zastosowaniem folii metalowych oraz metody zabezpieczania metalu przed oksydowaniem. Studenci uczą się także sposobów patynowania i zabezpieczenia warstw pozłotniczych.

Każdego słuchacza obowiązuje wykonanie pracy w wybranej technice malarskiej i krótkie, wygłoszone w formie referatu, sformułowanie jej wad i zalet oraz opis narzędzi, materiałów koniecznych do realizacji zadania.